L'autra dimenjada, èri invitat dins un mas per un amic. La jornada se passèt a far de brasucadas de saucissas e de castanhas. A l'entorn del fuòc se beviá de bon vin et se charrava. Un invitat, originari de Montalban, contèt aquesta istòria que dempuèi la darrièra guèrra teniá de sa mamèta:
L'autre jorn, passavi en la vila de Canbardat
e me mitèri a cridar
pairòl rot madomaisèla
pairòl rot racomodat!
una pichona domaisèleta
metèt lo cap a la fenestreta
e me diguèt: Monta, monta l'auvernhat
que parlarèm dal mercat,
montèri, montèri,
quora foguèri montat
m'envitèt a me caufar,
me caufèri, me caufèri,
quora foguèri plan caufat
m'invitèt a dinar,
dinèri, dinèri
quand aguèri plan dinat
m'invitèt a anar al lièch amb ela,
e anèri, anèri
quand foguèri en lièch
arribèt un grand vièlhardat
amb un grand capèl e un palanc
que me faguèt saltar la pèl del cuol
coma d'escuts de cinc francs,
me faguèt davalar los escalièrs
un o un, dos a dos, tres a tres,
me faguèt passar per un trauc de rat
que n'èra pas trop ben redond ni trop ben carat
abotiguèri dins un pilòri d'ortis
que m'ortiguèron totis!
l'an tornat passavi dins la même vila de Canbardat
e me mitèri a cridar
pairòl rot madomaisèla
pairòl rot racomodat!
la même domaisèleta metèt
lo cap a la fenestreta, e me diguèt
monta, monta l'auvernhat
que parlarèm dal mercat !
fotra ! que tornarai pas montar
coma l'an passat.
Adiu e al còp que ven...
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire