puòg Sant Lop

Cada annada, lo mond dels vilatges a l'entorn del puòg Sant Lop montavan a la cima lo dètz-e-nòu de març, jorn de la San Josèp. Èra lo grand jorn de l'annada e una tradicion. Cadun avia sa tòca, se passejar, faire un bon repais, o faire devocion. Mas per totis èra una festa.
Lo dètz-e-uèch dins la serada, sentissia bon lo polet rostit, las salssissas grasilhadas, cadun preparava sa saqueta per l'endeman, sens oblidar lo vin.
Lo dètz-e-nòu de matin, tot lo monde èra al rendètz-vos, joves et vièlhs, e la montada començava. De cada vilatge a l'entorn del puòg, la marcha se perseguissiá fins a la Croseta, crosada dels camins de Sant Mateu, de Sant Joan, e de Cazavielha.
A la Crozeta i avia une crotz, primièra estacion del camin de Crotz. Los pelegrins los pus fervent recitavan lo camin de Crotz fins a la granda crotz clavada a la cima. Per los estajants dels vilatges del puòg Sant Lop, aquela crotz èra lor torre Eiffel, lor estatua de la Libertat, lor Crist de Rio, èra lo centre del país.
Un còp ailamont, i avia la messa. Pas dins la capèla, perque i avia tròp de monde. Se ditz que la messa èra celebrada sus un peira consacrada que pesava catòrze kilos, montada dempuèi la Croseta per una sola femna que voliá pas èstre ajudada.
Los non-praticants anavam cercar d'espargues:
« Justin, vas a la messa? »
« Non, vau amassar d'espargues, remplis mai lo ventre... »
Aprèp la messa, la costuma èra de prendre lo repais entre estajants d'un meteis vilatge. Quora lo vent bufava del nòrd, los òmes escampavan lors capèls dins lo precipici. Lo capèl pres dins un revolum, s'envolava e tornava...mai pas totjorn...alara adiu lo capèl...
I avia una autra costuma, aquela del clavèl... Las filhas que se volian maridar dins l'annada, tocavan lo clavèl de coire clavat a la cima, e prononçavan:

« Bon, Sant Lop

vòli un espos

brave coma Sant Josèp

Santa Maria

l'aimarai

tota ma vida. »

Ara, la tradicion a desparèissuda e lo darrier romavatge data de mil nòu cent sesenta dos.


Vau pas dire un còp de mai que tot se fot lo camp, perque n'i a que van deprimir...

Adieu e al còp que ven e bona santat amb un còp de rosat...