la tineta

Fins a las annadas 60, i aviá pas cap de tot a togat e pas mai de ministeri de l'ecologia... Cada matin, una tineta fasiá lo torn dels vilatges per recuperar las aigas usadas...de la nuèit. Un cabal tirava aquela tineta. Era un biais d'escampar de salopariás, mai tanben un moment de convivialat entre vesins, las femnas amb lors ferrats d'una man e lors pichons de l'autra charravan entre elas quora esperavan la tineta.

I a un fum d'istòrias a l'entorn d'aquela tineta. Vos ne'n propausi una que me contèt mon grand.

Teodòr l'escobaire èra un personatge celèbre del vilatge que lo teniá coma un sòu nòu. S'atemava a son trabalh. Lo matin passava amb la tineta, l'aprèp-mièjorn escobava las carrièras, e recampava las escobilhas.

Son equipament èra fornit per la comuna. Aviá una pala, una escoba, una tineta e un cabal pas tròp jove que s'apelava «Timonièr ». Lo grand problèma de Teodòr èra son lengatge quora parlava a son cabal. La causa èra pas ordenari. Per faire arrestar lo cabal, sufisiá de dire « hò ». Mai per lo faire avançar, èra un problèma. Podiatz dire « hu », « Timonièr » avançava pas. Doncas, Teodòr sortissiá un lengatge tant grossièr qu'o pòdi pas dire, e lo cabal tirava sul còp la tineta.

Las devòtas del vilatge escriguèron al conse. Aquel faguèt pas res. Un jorn, lo rector sonèt Teodòr e li diguèt: « Teodòr sès un brave òme, mai fai mèfi al lengatge, es pas un modèl per los pichons e tanben per las gents. Cal cambiar lo biais de faire avançar lo cabal ».

Mai, Teodòr faguèt veire al capelan que lo cabal avançava pas quora disiá « hu ». Aprèp qualques « macarèl » e autras grossieretats lo cavalh se partiguèt. Alara, lo capelan diguèt à Teodòr de metre una campanèla sul tamborèl.

Dempuèi, dins lo vilatge quora la campanèla sona, las femnas dentran los enfants et las devòtas se tancan las aurelhas.

Adieu e al còp de ven, sens oblidar lo rosat...